Rond 1930 werkte de schrijver/journalist A. den Doolaard (http://www.adendoolaard.nl) o.a. in het grensgebied tussen Noord-Macedonië en Albanië. Zijn boeken, maar vooral de manier waarop hij de natuur en de omgeving beschreef, waren indirect de aanleiding voor Johanna haar ouders om met haar naar Noord-Macedonië te gaan en met name naar het gebied rond het Prespameer. In de zomer van 1967 ontmoette zij daar voor de eerste keer dr. Arse Gošarevski, een jonge, net afgestuurde arts, die op de camping waar zij verbleven een soort eerste hulp post had. Deze ontmoeting resulteerde in een vriendschap voor het leven, die eindigde toen Arse in december 2007 overleed. In die tussenliggende 40 jaar is er veel gebeurd. We gingen op vakantie (Kees voor de 1e keer in 1972), zagen veel van de Macedonische schoonheid in de vorm van natuur en cultuur en plukten appels (Prespa is de Betuwe van Noord-Macedonië). Maar niet in de laatste plaats werden we getroffen door de enorme warmte en gastvrijheid van de bevolking.
Het belangrijkste was wel de oprichting van Stichting Lucht voor Prespa.
Toen in 1991 het voormalig Joegoslavië verwikkeld raakte in een burgeroorlog en Noord-Macedonië gedwongen werd zelfstandig te worden, werd deze armste van de 6 republieken geconfronteerd met een erge economische recessie en hoge werkeloosheid. Ook het ziekenhuis voor hart- en longpatiënten in Oteševo, waar Arse ondertussen directeur van was geworden, had het zeer moeilijk. Zo zeer, dat hij ons een brief schreef met het verzoek om hem (zijn ziekenhuis) te helpen: hij had tussen de 60 en 80 patiënten, maar geen medicijnen. Goede raad was duur, maar niets doen was geen optie.
Velen van ons worden soms in meer of mindere mate geconfronteerd met ziekte. Een huisarts en/of specialist kan vaak na de diagnose uitkomst bieden in de vorm van medicijnen. Zo niet in ons ziekenhuis. De artsen zijn er wel en de diagnose kan worden gesteld, maar zonder medicijnen geen hulp.
En dat is precies de doelstelling van onze Stichting: het jaarlijks leveren van nieuwe medicijnen en het vervangen van de verouderde medische apparatuur, met name voor het laboratorium.
Vooral het hoofd van de apotheek is ieder jaar weer blij als wij komen; zij kan dan weer de specialistische medicijnen verstrekken, waar zo’n grote behoefte aan is. Want met name die medicijnen kan het ziekenhuis niet aanschaffen, deels omdat ze te duur zijn en/of omdat ze van slechte kwaliteit zijn.
Tot nu toe hebben we 32 humanitaire transporten gemaakt en hopen in november 2024 weer te gaan. Daar hebben we uw hulp hard bij nodig. Want om medicijnen c.a. te kunnen kopen hebben we geld nodig en we hopen dat u, als deze website bezoeker, een bijdrage wilt overmaken; helaas blijft onze hulp nog steeds dringend nodig. We hebben een aantal vaste donateurs en we verkopen ook Macedonische wijn en Macedonische sieraden (leuk voor een cadeautje of attentie), privé en op speciale markten. Tevens beschikken wij over een power-point-presentatie, die wij graag aan u, uw bedrijf, vereniging e.d. willen laten zien. Voor meer informatie kunt u ons altijd bellen of mailen.
Uw gift is fiscaal aftrekbaar (zie ons ANBI-nummer) en wordt voor 100% gebruikt voor ons ziekenhuis, want alle bijkomende kosten betalen wij privé. U kunt er zeker van zijn dat alles op de juiste plaats komt, omdat wij het transport naar Noord-Macedonië zelf regelen en bewaken. We zijn aanwezig als het transport aankomt bij de Macedonische douane en begeleiden het dan naar het ziekenhuis. Pas als alles is overgedragen en in de apotheek staat, is onze missie volbracht.